ჩანაწერი 2: ფასეულობის ინოვაცია

ლურჯი ოკეანის სტრატეგია ჩან კიმმა და რენე მობორნა (W. Chan Kim, Renée Mauborgne. Blue Ocean Strategy.How to Create Uncontested Market Space and Make the Competition Irrelevant) 2005 წელს შეიმუშავეს. კონცეფცია საბაზრო სივრცეს ორი - წითელი და ლურჯი - ოკეანის მეტაფორის სახით წარმოგვიდგენს.

წითელი ოკეანე მკაცრი კონკურენციის დარგების სიმბოლოა. აქ მკაფიო საზღვრები არსებობს, თამაშის წესები ყველასთვის ცნობილია; კონკურენცია სულ უფრო მძაფრდება და, ამის კვალობაზე, სულ უფრო მცირდება მოგების მიღების შესაძლებლობები. დაუნდობელი კონკურენტები ერთმანეთს სასიკვდილონ იმეტებენ და ოკეანეს ალისფერი სისხლით ღებავენ.

იქ წადი, სადაც ბაზარი მომგებიანი და მზარდია,

სადაც კონკურენცია არ არსებობს!

ლურჯი ოკეანის სტრატეგია

ლურჯი ოკეანე ბაზრის ჯერ კიდევ ხელუხლებელი უბნებია. აქ ჯერ არ არის ფორმირებული დარგი, კონკურენცია ნულოვანია, არც თამაშის წესებია დადგენილი. აქ ჯერ მხოლოდ ერთი, ამ ბაზრის შემოქმედი, ინოვაციური და რისკის გამწევი კომპანია მოღვაწეობს. იგი ქმნის საკუთარ ნიშას, ახალი ბაზარს, განსხვავებულ თამაშის წესებს.

ლურჯი ოკეანის სტრატეგიის ქვაკუთხედს ფასეულობის ინოვაცია წარმოადგენს, როცა პროდუქტის ფასეულობის მკვეთრად გაზრდით ახალი, კონკურენციისგან თავისუფალი საბაზრო სივრცის შექმნა ხდება.

ფასეულობის ინოვაცია უგულებელყოფს კონკურენციაზე დაფუძნებული სტრატეგიის ერთ ყველაზე უფრო გავრცელებულ დოგმას: ფასეულობა-დანახარჯის კომპრომისს - ლურჯი ოკეანეების შექმნა ერთდროულად გულისხმობს როგორც დანახარჯების შემცირებას, ასევე მომხმარებლისთვის ფასეულობის გაზრდას. ასე მიიღწევა ფასეულობის მკვეთრი ზრდა როგორც კომპანიისთვის, ასევე მისი მყიდველებისთვისაც.

ეს საერთო სისტემური მიდგომაა და სწორედ ამიტომაა ფასეულობის ინოვაცია სტრატეგია, რომელიც კომპანიის მთელს საქმიანობას მოიცავს. იგი მოითხოვს, რომ კომპანიის მთელი სისტემა მოიმართოს, რათა მკვეთრად გაზარდოს ფასეულობა როგორც მომხმარებლისთვის, ასევე საკუთარი თავისთვისაც.

ფასეულობის ინოვაციიისას აქცენტი თანაბრად კეთდება ფასეულობასა და ინოვაციაზე.

• ინოვაციის გარეშე ფასეულობა არ იძლევა კონკურენტთა შორის გამორჩევის საშუალებას.

• ინოვაციას ფასეულობის გარეშე მივყავართ ტექნოლოგიებით გატაცებამდე, ბაზრის პიონერობამდე, ან ფუტურისტულ ხედვამდე. ეს კი ხშირად სცდება იმას, რის მისაღებად და რის საყიდლადაც მზადაა კლიენტი.

ფასეულობის ინოვაცია მხოლოდ მაშინ მიიღწევა, როცა კომპანია ახერხებს ინოვაციისა და ისეთი ასპექტების ურთიერთშერწყმას, როგორებიცაა პრაქტიკულობა, ფასი და დანახარჯები. როცა ინოვაციის ფასეულობასთან ამგვარად შერწყმა არ ხერხდება, ტექნოლოგიური ინოვატორების თუ ბაზრის პიონერების მიერ “დადებულ კვერცხებს სულ სხვა კომპანიები ჩეკავენ”.

კონკურენტული უპირატესობა ყოველთვის სხვა ორგანიზაციებისაგან განსხვავებაზეა აწყობილი.

თუ მეოცე საუკუნეში თითქმის ყველა დარგში ტექნოლოგიურ გარღვევას შეეძლო ორგანიზციისთვის მყარე კონკურენტული უპირატესობა მოეტანა, დღეს სიტუაცია მკვეთრად შეიცვალა: მეცნიურულმა და ტექნიკურმა პროგრესმა პრაქტიკულად გაათანაბრა მოწინავე კომპანიები და მათ შესაძლებლობა მისცა მოკლე დროში გაიმეორონ კონკურენტის ტექნოლოგიური ინოვაცია.

ამიტომაა, რომ ოცდამეერთე საუკუნეში აქცენტი გადადის ტექნოლოგიურიდან ადამიანური ფაქტორის გამოყენებაზე: თუ ტექნოლოგიური გარღვევა მხოლოდ მოკლევადიან წარმატებას უზრუნველყოფს, მაშინ უპირატესობას აღწევს ის, ვისაც შეუძლია ინოვაციების ნაკადის გენერირება. ეს კი მენეჯმენტშიც ახალი პარადიგმის შემოღებას ითხოვს: შემოქმედებითი აზროვნების მქონე სპეციალისტების თავმოყრას და ახალი პრაქტიკული ფასეულობის მქონე იდეების გენერირების და დანერგვის მართვას.

მეოცე საუკუნის Apple–ის დევიზი “Think different!” დღეს აქტუალური ხდება მთელი ბიზნეს სამყაროსთვის.